Arthrozia stawu kolanowego jest powoli postępującą chorobą stawów zapalnych-degeneratywnych. Najczęściej ta dolegliwość jest obserwowana u ludzi środkowych i starszych i jest najczęstszą przyczyną bólu szkieletowo-mięśniowego w strefie stawu kolanowego i niepełnosprawności. Z tej publikacji nauczysz się leczyć artrozę stawu kolanowego.
Opis ogólny
W stawie kolanowym kość udowa i piszczeli są pokryte chrząstką stawową. Istnieje również drugi rodzaj tkaniny chrząstki, tworzących meniscy, które działają jak warstwy lub amortyzatory. Płyn stawowy zwiększa dodatkową ochronę i gładkość. Osteoartroza zaczyna się rozwijać, jeśli chrząstka chroni kości jest zaburzona i uszkodzona, w wyniku czego odsłonięto powierzchnię kości, a smar stawowy ustaje w wymaganej ilości. W takim przypadku można zaobserwować zarówno całkowitą, jak i częściową utratę chrząstki. Proces ten jest często izolowany przez określony obszar w stawie, w takich przypadkach może być spowodowany urazem i przewlekłym zużyciem stawów.
Odkształcająca artroza stawu kolanowego charakteryzuje się procesem niszczenia jego skorup chrząstki. W przyszłości najbliższe tkaniny, takie jak więzadła i kości, mogą również zawierać w tym procesie. Gonartrroza lub artroza stawu kolanowego, z powodu utraty chrząstki, towarzyszy wzrost sztywności i deformacji stawu. Ostry kości (osteofity), które są patologicznym wzrostem kości, czasami można nawet odczuwać z zewnątrz. Powierzchnie kości są zdeformowane i nie są już zamknięte i nie pasują do siebie, jak w zdrowych stawach. W rezultacie wzrasta ograniczenie ruchów.
Jednocześnie występuje ból, który jest szczególnie silny, gdy porusza się po długotrwałej bezruchu, na przykład rano, a także w nocy, co ostatecznie prowadzi do zmniejszenia jakości życia. Stres może również wywołać ból w dotkniętym stawie. Pośredniej oznaką patologicznej zmiany chrząstki jest widoczne zwężenie jamy stawowej między kości udową i piszczelową na obrazie X -A.
Powody
Istnieje kilka przyczyn artrozy: jest to proces starzenia się i zużycia chrząstki, nadwagi, obrażeń, chorób autoimmunologicznych, w których odporność atakuje własną tkankę stawową, powodując zapalenie i późniejsze zniszczenie. Przykładem jest reumatoidalne zapalenie stawów, w którym oba stawy są narażone na jednocześnie i rozwija się niepełnosprawność. Niektórzy eksperci łączą pojęcia, takie jak artret i artroza stawu kolanowego, objawy tych dolegliwości są podobne i często są spowodowane tym samym powodem.
Zmniejszenie dopływu krwi do głowy kości udowej może również powodować odkształcenie odkształcenia, w tym przypadku mówią o aseptycznej martwicy. Niewystarczające tworzenie stawu kolanowego we wczesnym dzieciństwie może prowadzić do przesunięcia osi mechanicznej i zwyrodnienia stawu kolanowego. Arthroza po traumatycznej są wtórne i rozwijają się w wyniku uszkodzenia łąkotek, więzadeł krzyżowych z przodu lub tylnej.
Objawy
Istnieją trzy stopnie artrozy stawu kolanowego, z których każdy ma swoje własne znaki. Na pierwszym etapie występuje niewielki ból, dyskomfort w obolonym miejscu i okresowo pojawiające się obrzęk. Drugiego stopnia towarzyszy wzrost objawów, pojawienie się chrupania i ograniczenie mobilności. Kiedy bolesne odczucia praktycznie nie opuszczają osoby, a chrząstka jest dokładnie zniszczona, choroba przechodzi w artrozę kolana 3 stopnia.
Ból artrozy może pojawiać się nagle, ale najczęściej rozwija się powoli. Osoba może zauważyć ból rano, po podnoszeniu z łóżka. Kolana mogą boleć podczas wchodzenia po schodach lub gdy trzeba kolan, a często ból występuje podczas spaceru. W przypadku osób wrażliwych na pogodę zmiany pogody mogą również powodować ból stawów.
Obrzęk jest konsekwencją stanu zapalnego, które okresowo wzrasta wraz z artrozą. Obrzęk może być również powiązany z tworzeniem ostrogów kostnych lub gromadzeniem nadmiaru płynu w kolanie. Mogą być bardziej wyraźne po długim okresie bezczynności, na przykład rano lub po długim pobycie na pulpicie. Podczas dotykania skóry może stać się czerwonawo i gorąca. Jeśli nastąpi przewlekłe zapalenie stawu, usuwanie bólu i obrzęku zwykle osiąga się poprzez przyjmowanie leków przeciwzapalnych.
Utrata stabilności rozwija się z czasem z powodu osłabienia mięśni i niestabilności całego systemu. Od czasu do czasu sytuacje pojawiają się, gdy dana osoba po prostu nie jest w stanie zginać ani całkowicie wyprostować nogi w kolanie. Takie objawowi zwykle towarzyszy artroza stawu kolanowego w drugim stopniu. Podczas poruszania się odczuwa się chrupnięcie, ponieważ chrząstka straciła swoją pierwotną gładkość i wymaganą ilość smarowania maziowego. W późniejszych etapach skrzypiący dźwięk może być spowodowany faktem, że ostrogi kości ocierają się o siebie podczas poruszania się.
Ograniczony zakres ruchów można zobaczyć podczas wspinania się po schodach lub podczas ćwiczeń. Wielu jest zmuszonych uciekać się do pomocy spacerowiczów lub pędów do przeprowadzki. Deformacja stawu kolanowego jest być może najstraszniejszym objawem artrozy, ponieważ wskazuje na nieodwracalne zmiany stawu, zamieniając osobę w osobę niepełnosprawną. Kolana można obracać do siebie w środku, a także na zewnątrz. Odkształcenie kolana jest ledwo zauważalne dla znaczącego.
Diagnostyka
Definicja choroby zwyrodnieniowej stawów stawu kolanowego rozpoczyna się od badania fizykalnego lekarza, badania historii medycznej i rozmowy z pacjentem. Pamiętaj, aby zwrócić uwagę na lekarza, który najczęściej powoduje ból, i powiedz nam o przypadkach choroby w rodzinie, jeśli taka istnieje.
Dodatkowa diagnoza przeprowadza się przy użyciu:
- Radiografia, która może pokazać obecność ostrogów kości i zmiany chrząstki;
- obrazowanie rezonansu magnetycznego;
- Badania krwi pozwalają zidentyfikować zaburzenia autoimmunologiczne.
Jak leczyć artrozę stawu kolanowego, jakie leki są do tego potrzebne? Poszukaj odpowiedzi na te pytania.
Zasady leczenia
Standardowe leczenie takiej dolegliwości, jak artroza stawu kolanowego, ma na celu przede wszystkim eliminację bólu i usuwanie ograniczeń funkcjonalnych. Warto wiedzieć, że środki przeciwbólowe tylko osłabiają objawy, ale nie są w stanie wpływać na przebieg choroby i przywrócić uszkodzoną chrząstkę. W leczeniu stosowane są narkotyczne środki przeciwbólowe, stosuje się niestreoidalne leki przeciwzapalne, powoli działające na stanowisko grupy, kortykosteroidy, metotreksat itp.
Ponadto może być potrzebna interwencja chirurgiczna, a także fizjoterapia i procedury fizjoterapeutyczne. Gimnastyka z artrozą stawu kolanowego znacznie pomaga w leczeniu, ćwiczenia są wybierane przez lekarza prowadzącego. Pomimo faktu, że we współczesnej farmakologii aktywne badania i rozwój najbardziej skutecznych, a jednocześnie bezpiecznych leków w leczeniu artrozy, większość leków nadal ma skutki uboczne, a przy przedłużonym stosowaniu zakłóca normalne funkcjonowanie systemów i narządów.
Leczenie narkotykami
Terapia leku artrozy stawu kolanowego zapewnia trzy główne kierunki:
- stosowanie nieststeroidalnych leków przeciwzapalnych, które są potrzebne w celu złagodzenia bólu i zmniejszenia intensywności procesu zapalnego w tkankach;
- Przyjmowanie leków na przywrócenie chrząstki, w tym chondroprotektory: glukozamina i chondroityna;
- Zastosowanie kremów i maści w złożonej terapii deformującej artrozy.
W połączeniu z fizjoterapią i terapią ręczną przyjmowanie leków pozwala spowolnić proces niszczenia chrząstki stawowej, przyspieszyć regenerację tkanki chrząstki i przywrócić normalne funkcjonowanie kończyny.
Głównym celem leczenia narkotyków jest eliminacja bólu, poprawa odżywiania chrząstki, aktywowanie procesów odzyskiwania, zwiększenie ruchliwości stawów i normalizację krążenia krwi w kolanie.
Leki nesteroidowe
Najczęstszym w leczeniu artrozy są takie niestaroidalne leki przeciwzapalne, jak diklofenak, indometacyna, piroksykam, ketoprofen i inne. Są one stosowane do łagodzenia bólu i zmniejszenia stanu zapalnego, ale długotrwałe leczenie tymi lekami nie jest zalecane, ponieważ leki z tej grupy mają niepożądane skutki uboczne, w tym negatywny wpływ na błonę śluzową żołądka i jelita, wpływ nerek, wątroby i układu sercowo-naczyniowego. Jednak każdy lek ma swoje własne cechy. Niedawno fundusze o minimalnym ryzyku dla zdrowia pacjenta zaczęły być rozwijane.
Ponadto, pomimo potrzeby korzystania z tych narzędzi, niektóre badania wykazały, że NLPZ są w stanie doprowadzić do zmniejszenia produkcji proteoglikanów, tym samym odwodniając tkankę chrząstki, więc takie leki muszą być przyjmowane ściśle zgodnie z receptą lekarza i pod jego kontrolą. Częstotliwość skutków ubocznych NLPZ wzrasta wraz z ich przedłużonym użyciem, co działa jako konieczność dla wielu pacjentów z artrozą. Eksperci zalecają wybór selektywnych leków przeciwzapalnych do długoterminowego stosowania, posiadanie mniejszych skutków ubocznych i nie mają negatywnego wpływu na metabolizm w chrząstce.
Większość niesteroidalnych leków przeciwzapalnych jest wytwarzana w różnych postaciach: w postaci kapsułek lub tabletek, w postaci roztworu zastrzyków i maści lub żeli do lokalnego stosowania zewnętrznego.
Przywracanie chrząstki
W celu odżywiania i regeneracji chrząstki do jej tkanek konieczne jest stałe spożycie związków, takich jak chondroprotektory - glukozamina i chondroityna. Są to przydatne substancje dla osób cierpiących na zapalenie kości i stawów kolanowych. Ich odbiór powinien być przeprowadzany przez bardzo długi czas, od sześciu miesięcy lub dłużej, tylko w tym przypadku można liczyć na pozytywny efekt terapeutyczny. Chondroprotektory poprawiają jakość i ilość płynu maziowego, w przeciwieństwie do NLPZ, zwiększają syntezę proteoglikanów i przyczyniają się do regeneracji płyty chrząstki. Jednak ze względu na takie użyteczne właściwości tych związków nie należy ich traktować jako głównego leczenia artrozy. Odkształcająca artroza stawu kolanowego wymaga stosowania preparatów chondroityny i glukozaminy przez co najmniej 1, 5 roku. Uwzględnia się również, że nie są w stanie przywrócić całkowicie zniszczonej chrząstki.
Maści i kremy
Leczenie choroby, takiej jak artroza stawu kolanowego, powinno obejmować lokalne stosowanie żeli i maści. Te formy dawkowania nie powinny polegać na jedynej opcji terapii, ich stosowanie należy uznać za niezbędne dodatek do odbioru NLPZ i chondroprotektorów. Takie leki znacznie zmniejszają dyskomfort, ból, obrzęk, poprawiają mobilność stawów.
Efekt ten tłumaczy się faktem, że wnikanie do krwi przez skórę, maści i kremy poprawiają krążenie krwi w stawie, przyspieszaj metabolizm w chrząstce, a zatem jej regeneracja.
Kompresuje
Zastosowania zapalenia kości i stawów mają większy wpływ niż stosowanie maści. W przypadku kompresji terapeutycznych narzędzie odoziarniste jest często przepisywane, które ma dobre działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe, wbiega dobrze do tkanki. Bishofit jest również skuteczny, przyspieszając procesy metaboliczne w chrząstce.
Zastrzyki
W stawie kolanowym płyn maziowy jest bardzo lepki, zapewnia to brak tarcia tkankowego. Ważną częścią tego smaru jest kwas hialuronowy, który wiąże proteoglikany w celu stabilizacji struktury tkanki chrząstki. U pacjentów z artrozą poziom tego związku w płynie maziowym jest znacznie zmniejszony, w wyniku czego ten ostatni staje się mniej lepki, tarcie wzrasta.
Wstrzyknięcia w kolanie leków oparte na kwasie hialuronowym mogą spowolnić postęp osteoarrozy, ale tylko połowa osób z taką diagnozą otrzymuje objawową ulgę. Przebieg zastrzyków wynosi zwykle trzy tygodnie, podczas gdy co siedem dni przeprowadza się jeden zastrzyk. Po sześciu miesiącach zaleca się powtórzenie procedur.
Rewery ludowe
Arthrozia stawu kolanowego zapewnia zintegrowane podejście do leczenia, a przepisy na tradycyjne medycyny działają jako dodatkowa terapia. Środki, takie jak wywar łuski cebulowej, wlew liści mniszka mniszka, mieszanka aloesu, wódki i miodu w równych objętościach, nocne kompresy z soli z miodem i wiele innych zasługuje na uwagę. Zaleca się również jeść więcej galaretki i galaretki.
Wymiana stawu
Jeśli wszystkie powyższe metody leczenia nie przyniosły wyniku, pokazano operację zastąpienia stawu na endoprotezie. Głównym celem operacji jest przywrócenie naturalnej oś mechanicznej nogi i całkowite uwolnienie od bólu i dyskomfortu. W takim przypadku albo część złącza lub całe złącze można wymienić. Ciągła poprawa sprzętu chirurgicznego i jakość implantów sprawiły, że taka procedura była dość skuteczna i powszechna.